Գարուն
Քեզ սպասող չմնաց,
Զուր ես գալի, այ գարուն,
Գովքդ ասող չմնաց,
Ո՞ւր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Սեւ մութ պատեց աշխարհին,
Սար ու ձոր դառան արին,
Մեզ վա՜յ բերեց այս տարին,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Բլբուլը գայ, թող ձեն տայ,
Էլ ո՞վ պիտի քեզ խնդայ,
Էլ ո՞ր սիրտը կը խնդայ,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Բլբուլն եկաւ, վարդ չունի,
Ծաղկոցը կայ՝ զարդ չունի,
Էն ո՞վ ա որ դարդ չունի,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Դու ետ բերիր հաւքերին,
Ո՞նց տէր ըլնեմ բներին,
Սաղ Տեղ չկայ մեր երկրին,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Աշուղի բերանը ‘ակ,
Սազ, քամանչան ‘ակի տակ,
Սիրտն ա էրուում անկրակ,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Քեզ սպասող չմնաց,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն,
Գովքդ ասող չմնաց,
Զուր ես գալի, ա՜յ գարուն։
Խօսք՝ Յ.Յովհաննէսեանի
Երաժ.Կոմիտաս Վրդ.
Leave a Reply