Կռուի Երգ
Հայ եղբայրներ, դէ՜հ, գունդ ի գունդ,
Արեան դաշտը մենք նետուինք,
Սուրը ձեռին, հուրը կրծքին,
Վառած սրտեր բորբոքին։
Արեւելքից լոյս է ծագում
Եւ Հայաստան օւժգին ցնծում
Օ՜ն, օ՛ն յառաջ
Օ՛ն Ի մարտ, օ՛ն ի հրավայր,
Մեր արիւնով, մեր արիւնով,
Ճամբայ բանանք հայ եղբարք, ջան եղբարք։
Թշնամւոյն դէմ մենք սլանանք
Հեղեղի պէս, փոթորկի պէս,
Նրա արիւնով լեռներ ներկենք,
Պիղծ դիակովդաշտեր պատենք։
Թող գնդակի տարափ թափի,
Թող մեզ անարգ մահը լափի,
Թող վերջապէս տեսնէ վաթան,
Պարզած դրօշակն ազատութեան։
Leave a Reply