Կարօտ
Լուսնակը գնաց,
Ամպի մէջ մնաց,
Իմ անգին եարը,
Ինձ թողեց գնաց։
Դու ման չես գալիս,
Համբոյր չես տալիս,
Ես խենթ եմ դարձել,
Դարձել սիրահար։
Տեսքին եմ կարօտ
Խօսքերուն կարօտ,
Եարս թող ետ գայ
Ձայնին եմ կարօտ։
Դու շուտ մոռացար,
Ինձնից հեռացար,
Ես անմխիթար
Չունեմ ոչ մի ճար։
Բայց դու իմացիր
Հոգիս քեզ ղուրպան
Սպասում եմ քեզ
Մինչեւ յաւիտեան։
Ատիս
Leave a Reply