Garod | Ganatchneruh Artnatsan, Tartsan Dzareruh Dzaghgoun

Կարօտ

Կանաչները արթնացան,
Դարձան ծառերը ծաղկուն,
Ծիծեռնակներ ետ դարձան,
Արագիլներ եկան տուն։

Իսկ դու, արդեօք, ե՞րբ կը գաս, կը գաս,
Ծաղկածիծաղ իմ գարուն, գարուն,
Գարնանային իմ երազ,
Ուրախութիւն վարարուն։

Ամառն եկաւ խանդավառ,
Մրգեր կախեց ծառերին,
Արտեր հնձեց անհամար,
Արեւ ‘ռեց սարերին։

Իսկ դու, արդեօք, ե՞րբ կը գաս, կը գաս,
Ծաղկածիծաղ իմ գարուն, գարուն,
Գարնանային իմ երազ,
Ուրախութիւն վարարուն։

Եկաւ աշունը,
Աշունը տրտում,
Կ՚իջնէ եւ ձիւնը,
Կարօտն իմ սրտում։

Իսկ դու, արդեօք, ե՞րբ կը գաս, կը գաս,
Ծաղկածիծաղ իմ գարուն, գարուն,
Գարնանային իմ երազ,
Ուրախութիւն վարարուն։

Գարնանային իմ երազ,
Ուրախութիւն վարարուն,
Ուրախութիւն վարարուն,
Ուրախութիւն վարարուն։

Խօսք՝ Գ.Սարեանի
Երաժ.Խ.Աւետիսեանի