Ֆիդայու Երգը
Չունեմ գանձ ու օթեւան,
Չունեմ խաղաղ գերեզման,
Պիտի մեռնիմ կռուի մէջ,
Որ շատ ապրի Հայաստան։
Գիշերները արթուն եմ,
Տեղս յաճախ փոխում եմ,
Քաղցր քնից զրկուած,
Բնաւերան թռչուն եմ։
Իսկ երբ բացւում է Մայիս,
Մոսինն ուսիս եմ առնում
Եւ յանուն իմ սուրբ ուխտի՝
Մահ պատճառում թշնաաամուն։
Չունեմ գանձ ու օթեւան,
Սիրուհիս է հրացան,
Եւ իմ բաղձանքս է միակ,
Ազա՛տ ապրի Հայաստան։
Leave a Reply