Անահիտ
Դուն խոստացար Անահիտ ինձ երբեք չմոռանալ
Հանդիպումիդ բարեւել ու ժպտիլ գաղտնաբար,
Խօստացար ինձ չտանջել քո սիրոյ կարոտով,
Պահել ինձ քո սրտի մէջ ու այնպէս հեռացար։
Գարնան նման պայծառ ես դուն
Պայծառ երկնի արեւ ես դուն,
Արեւածին իմ Անահիտ,
Սիրտ ‘ոթորկող Կրակ ես դուն։
Կեանքիդ գարունը անցնի՝ վարդի պէս թառամիս,
Մեր հին սիրոյ երգերուն, համբոյրին կարօտիս,
Ո՛հ այն ատեն դու կրկին եկուր ինձ Անահիտ,
Ես կարօտով կը սպասեմ քո վերջին համբոյրիդ։
Իմ սեւ բախտի մութ երկինքէն
Ասուպի պէս եկար անցար,
Հայեացքդ հուր աստղերու պէս,
Աստղերու հետ երա՞զ դարձար։
Խօսք՝ Ս.Էսմերեանի
Երաժ.Ա.Խնդիրեանի
Leave a Reply