Լռէ Երգդ
Բլբուլ էլ ի՞նչ ես երգում,
Ալ վարդդ վռնշել է,
Ո՞ւմ ես գովում, գորովում,
Սիրուն եարդ, խորն թօշնել է։
Լռէ երգդ, խորն է վէրքդ,
Ալուան վարդդ թօշնել է։
Կանաչ գարունդ գնաց,
Սեւաթեւ աշուն կու գայ,
Վարդիդ ծառը կուչ եկած,
Աւեր այգում կը սգայ։
Լռէ երգդ, խորն է վէրքդ,
Ալուան վարդդ թօշնել է։
Կըկուն ու բուն քեզ վրայ
Ծաղր ու ծանակ են անում,
Իսկ քո սիրտը սէր կու լայ,
Դեռ կարմիր վարդ ես ‘նտռում։
Լռէ երգդ, խորն է վէրքդ,
Ալուան վարդդ թօշնել է։
Վարդդ թօշնաւ, թառամաւ,
Շերա՛մ, էլ ո՞ւմ ես գովում,
Նախշուն գարունքդ անցաւ,
Սիրտ ունիս, սէ՞ր ես երգում։
Լռէ երգդ, խորն է վէրքդ,
Ալուան վարդդ թօշնել է։
Գուսան Շերամ
Leave a Reply